4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
702
Okunma
Seyreyle alemi sen de görürsün,
“Ne tosunlar vardı düve çıktılar.”
Ümitle beslenir, ilham alırsın,
Yerde arananlar göğe çıktılar.
Bezenmiş, kuşanmış, insan içinde,
Senin benim gibi kisve içinde,
Öyle bir yiğitlik var ki biçimde,
Çakar almaz tüfek ava çıktılar!..
Her tarafta çöplük her taraf horoz,
Horozlar ötmeden bitti bütün yoz,
Şimdi içimizde dumansız bir köz,
Kahraman evlatlar hava çıktılar.
Yan gelip yattıkça toprağa şehit,
Başımdaki tuttu gavurdan şahit,
Duydum ki sipariş verilmiş lahit,
Dermansız derdime deva çıktılar.
Kurdoğlu ömrünü geçirme boşa,
Birazdan tutulur, avlu ve köşe,
Artık yüreğine mayınlar döşe,
Işığı sürenler tava çıktılar.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz