Lüzumsuz da olsa
Boş sözler de olsa
Haydi, konuş durma
N’olur sakın telefonu kapama
Hemen arkamda silahlı bir muhafız gibi
Yalnızlık beni bekliyor
Kara gözlümün hasreti beni bekliyor

Öyle yalnızım ki bu gece
Öyle ihtiyacım var ki teselliye
İçimden atamıyorum acıları
Nereye gitsem hep benimle
İçim yanıyor, kara gözlümün hasretiyle

Konuş arkadaş
Bir şeyler anlat
Ne bileyim
Mesela kendi dertlerinden söz et
Anlat bana, sevdiğinden ayrı kalmayı
Anlat öyle yaşamayı
Anlat ki, dinlerken seni
Unutayım biraz, içimdeki acıyı

Gecenin bir yarısı oldu, deme
Bana sakın uykudan söz etme
Beni bana bırakma
N’olur yalvarırım telefonu kapama
Hemen arkamda silahlı bir muhafız gibi
Yalnızlığım beni bekliyor
Odamın dört duvarı üstüme geliyor
Beni boğuyor
Sakın telefonu kapama
Kara gözlümün hasreti beni bekliyor…


Gürsel İLERİ