İçini acıtmayla kandırıyorsun kendini
Kırılmış bir aynada
Buluyorsun
Yüzünü tırnaklamış
Kırılmışlığın ayna değil yüreğindi
Ve sana hiç söylenmeyendi
Yüzünden akan boya ruhunu saklayamazdı
Ve kendine yeni
İlhamlar arardın
Kendini ispat etmenin açlığındaki sitelerde
Sit com kurbanlığında
Bu bir imdat çığlığıydı,
Tehlike anında camı kırınız çaresizliği
Camdan daha fazla saydam ve kırılabilir
Bir üflemeyle, sönebiliyorken
Kadınsal kibrinde tanrıça denilmesini bekliyordun
RA’ ya özlemli
Leyla’dan nasipsiz

Aşkı anlayamayan ölümü özlemez sırsızlığıyla
Lolita ölümsüzlüğünü yaşamak
Bir Zombi huzursuzluğunca

Alkışlanmaya ya da sevilmeye ihtiyacın vardı
Ya hiç başını okşamamıştı baban
Ya hep yanlış erkek, seni seviyordu
Farkına varmıştın sanki
Hiç gerçek bir aşkla sevilemeyeceğini
Çünkü ucuzluğa yetenekliydi
Taşınabilir aygıtın
Sanata değil sanala kurban edilmiş
Fotoğraf galerin

Hiçbir dizde uyutulmamışsın
Ve oynatılmamışsın hiçbir dizide
O yüzden kızgındın belki
Gözlerine şiir yazılmamış mesela ki
Dudakların o yüzden silikonluymuş gibi
Kurbağaları bekleyen prensler aramanın metoduyla
Her yolu denemek istercesine bekliyor
Her yoldan geçeni

Küçük kız, anla ve öğren
Ne onyedi puntluk bir ayakkabı seni üstün yapar
Ne de dekoltendeki şatafat
Seni şefkatli
Aradığın aşksa
Pazarda değil
Çölde ara

Ne mecnunun gözüne görün ne Leyla’nın tırnağına özen
Gözüne rimelin yerine kum kaçırma
Ve git önce aynada ağla…

ve bu yüzden
aşk varmı diye bana her sorduğunda
susup bir zombiye dönüştüğüm de
anla ki

sırlarımı anlatmam
vücut dilinle...