Sonbaharın ortancı kızı eylül
nikahı var karakışa belli
Çeyiz sandığı hazır umut elinde mahsun
hakikat serilmiş buğlu gözlerin önüne
kirpiğinde falakaya yatırırken güneşi
her yanı ağlar gökkube çatlar
sırılsıklam vedasın da bulutun bedeni
üşür rüzgarın saçın telinde eylül güzeli

tabiatın yüreğinde
öyle bir talan var ki
oysa daha umutların başı
savrulur salkım söğüt
rüzgarın koltuğun altında sarı gazeller
üşür çıplak semada eylül güzeli

kaşı çatık
fırtana takar koluna parktaki ağaçları
gerçek yiğitçe çıkar meydana
ince dal kırılır gücenmeden
ve
ayak ucunda nefes almaya başlar ayaz
üşür yırtık gömleğinden eylül güzeli

ah etsem vah etsem
kara bulutlar bin kere kuşatmış yüreği
tesilim almış dondurcuğu havayı
bir köşede serçe kısık sesle öter
solgun yapraklar öpüşür yağmurla
ve
üşür dudak kıvrımlarında eylül güzeli

3-10-2009
ist