4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2246
Okunma

Saçlarının peşindeydi gece.
Şiir artığı yıldızlar dökülüyordu.
Acizdi ateş böcekleri,
gölgeni aydınlatmaktan...
Loş nefeste parlayan;
cam kırığı umutlardı...
Elmas sanılan.
Çünkü;
çok titrektir,
sönmek üzereyken mumun alevi.
Ve çünkü;
hülyalar kan kaybettirir,
sebepsiz yaşamalara...
Ansızın yorulmak vardır,
varlığı meçhul
siyah bülbülü ararken;
bu karanlıkta...
Uçurum yakın...
Gayret lazım...
Geceden,
saçlarından,
senden...
Dilimdeki nitrat pasından...
Kurtulmalıyım...
5.0
100% (2)