0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
863
Okunma
Tenha akşamlara düşüyor yağmur
Renksiz rüyalardır zaman yollarda
Yalnızlık bir ezan sesindeki nur
Hapsolmuş bir çocuk; gün, odalarda
Ruhun benliğini arayışıdır
Gölgelere sinen tılsımlı perde
Bir yürek, her yanı doğuştan nasır
Ve kayıp bir ülkü taşır ellerde
Rıhtımlarda yorgun düşen asırlar
Susuyor yarınlar pencerelerde
Dökülür dillerden beklenen sırlar
Güneşin rengiyle yandığı yerde
Ak saçlı dağlardan savruldu bir yel
Ve yağmur gözleri uykuya saldı
Kirlenmiş kalplere o sihirli el
Değince,güneşler rüyaya daldı
Kanat çırp, batsın gün, ey kızıl serçe
Yıldızlar matemi devralsın sonra
Başlarken o boğuk o suskun gece
Ruhlarda, tükenmez hasret yıllara
