Sen beni defalarca
Bense seni sadece bir defa
Bırakıp, gittim…

Ben hep seni sevdim biliyor musun?
Koridorda konuştuğum kız,
Hani çarşıda karşılaştığımızda,
Yanımda gördüğün.
Aslında onlar, aslında onlar,
Gözlerimi kapatıp, seni düşündüğümde,
Sen sanıp, sevdiğim insanlardı.
Geceleri senin yalnızlığında,
Sen sanıp mesajlaşmalarımdı…
Unutma sen beni defalarca,
Bense seni sadece bir defa,
Bırakıp, gittim…
Ama inan aslında hep aynı yerdeyim.
Gidemedim, seni bitiremedim, silemedim
Nasıl söyledim o cümleleri sana,
Hala unutmadım.
Her akşam uyumaya çalışırken sen,
Aklıma hep sen geliyorsun,
Sen gözyaşlarına boğuldun belki,
Peki ya ben, ben ağlamadım mı sanıyorsun ki!
Ama unutma sen beni defalarca,
Bense seni sadece bir defa,
Bırakıp, gittim…
Ama biliyor musun?
Aslında ben hiçbir yere gitmedim.
Sen bana bakmak istemedin.
Eskisi gibi uzaklara dalar gibi…
Gözlerinden hayatı okurdum ya,
İşte öyle.
Zamanı durdurup, bana seni anlatır gibi.
Sakın unutma!
Sen beni defalarca,
Bense seni sadece bir defa,
Bırakıp, gittim…
Ama aslında hala sendeydim,
Sen bu satırları okumadan önce.

Okuduğun bu son satırda gör beni
Ben sensiz yaşayamadım.
Bu şiirin son noktası,
Senin şairinin son nefesi…

Biliyorum şiirleri en güzel sen okursun
Peki şimdi de;
Sen bu şiiri defalarca okursun
Bense sadece bir defa yazdım ve okudum.

21 Haziran 2008

Anıl Yongacılar