Göğsünün kafesinden canı çıkacakmış gibi
Haykırıyordu bakkal tozu dumana katanlara
Süslüyor bayraklarla donatıyor her yeri
4 Temmuz şenlikleri vızır vızır işliyor arabalar
Nefesler nefese karışmış her taraf insan sesi
Denizde yanıyor sönüyor gemici fenerleri
Havai fişekler patlıyor birer birer
Son şarkısını söylüyor Işın Karaca
Uzatıyorum boynumu görebilmek umuduyla
Bir damla suya hasret gibi birden yağmur çiseliyor
Uzaklaşıyorum herkezden uzak tenha bir köşeye
Daha hafif geliyor Işın Karaca’nın sesi
Denizi seyrediyorum ufukların sisli perdesinde
Şimşek perde perde aydınlatıyor gökyüzünü
Sarıyor ürperen vücudumu kollarım
Çekiyorum serin havayı bağrıma
Yağmur hızlanarak düşüyor yanaklarıma
Akın akın koşuşturuyor insanlar
Dolup dolup taşıyor sokaklar
Yağmur çağlayanlar gibi çağlıyor
Toprağı suluyor sunuyor
Tıpkı emziren bir ana gibi kanıyor rahmet
Toprak yağmurdan alıyor hızını tıpkı bir bebek gibi
İçiyor toprak çanaklarında kana kana yağmuru
Temizliyor tozlu dumanlı sokağı
Lambanın ışığında pırıl pırıl parlıyor caddeler
Bakkalın bir kova su ile yapamadığını
Bir saniyede yapıyor RAHMET

Nermin BATGÜN