İtiraf edemem...


Bir ucundan
bir ucuna gezdim şehri

ilk defa
sevemedim İstanbul’u

yoruldum ilk defa
sıkıldım

senle dolaşamayacağımız
yerleri
oturup sohbet edemeyeğimiz
mekânları
yemek yiyemeyeceğimiz
lokantaları
ve daha ne bileyim
senin olmadığın
ve olmayacağın
hiç bir yeri
sevemedim işte...

Kız kulesi
kartlaşmış geldi gözüme
Galata kulesi pek bi garabet
boğaz köprüsü nahoştu
dalgalar kaba
martılar alaycı fırlama
güvercinler yüzsüz
gemiler fazla gürültülü
tirenler ise pek bi duygusuz...

Seninle
fotoğraflarına bile baksak
beğenirdim oysa ben bu şehri...

"Bekle bizi İstanbul"
şarkısını söylemek
yada
"bu akşam bütün meyhanelerini"
o bile heyecanlandırırdı
bizi...

B i z i
ama...

Artık beni
pek bir şey
hatta
hiç bir şey
heyecanlandırmıyor

Nedendir bilmem
bilirim belki de
itiraf edemem...