_ _YURDUMUN ŞAİRLERİ_ _



ten bedenle ayrılır yaşarsa özlemi
kırılmıştır kalp kalırsa içinde nefreti
boş değil her bir söz söylese dili
kimi zaman aşk ruhtur YURDUMUN ŞAİRLERİ.

gönül kapısı yorgun gözlere daldı
gözlerde azda olsa gülmek vardı
seven olsa inanki canı fedaydı
eğer nefret bizde küllenmemiş olsaydı.

sevdim diye şiirler yazdım anlayan olmuyor
deliye çıkmış adım kin üzerime yakışmıyor
berhem sen olsan geçte olsa aranmıyor
bu aşk neymiş YURDUMUN ŞAİRLERİ.

küçük kalsaydım,hiç büyük olmasaydım
sevgim benimle yaşlanmazdı sanırım
baksan bir damla yaş akar gözlerim
kimi zaman ki üzmedim,ben üzüldüm.

ey şair,sen söyle kabahat kimin olsa gerek
çığ düşen geceme yağmurun altından giderek
beyaz hayaller uçurumun kenarına iterek
yaşanmış öykü yıllara meydan okurken.

bittin bende yok olmaya mahkum gibisin
kıymet bilmeyene değer mi? verilsin
unutma sen şiirlerin katilisin
kaçmaya birebir kötü birisin.

ey sevdaya gönül veren yüreğim
acıyı duyduğunda geri döneceksin
her fırsatı değer kıl kendine
mecnun gibi dile dolanırsın.