karanlık, dalga dalga iniyor şehrin üstüne.
kol kola girmiş sarhoşlar misali
birbirine yaslanmış
evlerin saçaklarından akıyor
sessiz sokaklara.
bir kapı çarpıyor,
nedeni bilinmez öfkeyle.
tetikte bekleyen çocuğun ağlaması karışıyor
öfkenin orta yerine.

sarhoş naraları yırtarken
gecenin karanlık örtüsünü,
yalnızlık yansıyor
sokak lambasının solgun ışığından
saklanmaya çalışan
minik gölgenin üstüne.

gece, keyfince oynaşırken yıldızlarıyla,
korku damla damla yağıyor
kirli caddelerin
en ücra köşelerine.

kapalı kapıların ardında sabahı beklerken,
titreyerek sokuluyor
kadın
yanında gözleri açık yatan kocasına.

gün yavaş yavaş aydınlanıyor
dağların arkasından,
perdeler çekilip,
camlar açılırken
şehir silkinerek uyanıyor
kabus gibi uykusundan.
gelişine sevinilen bir sabaha

Eser Aslanlı
İZMİR