Ben gene aşık oldum.
Hemde durduk yere...
Hemde birçok kere.
gözleri yeşildi birinin,
birinin kaşı kara.
Bir tek mısra bahşetmedi esmer olanı,
ötekisi de gönlümde yara...
Biri tutarsızlık yada çelişki,
ötekisi düpedüz, sana ihanet.
Gözleri maviydi birinin,
birinin adı Selvi.
Selvi otuz iki yaşında,
saygımız var, büyüğümüz nede olsa!
Boyu da fena değil ha...
Tam bir selvi, Allah için.
’Bu nasıl sevgidir be aslanım.’ der,
Aklın o işte, buna eyvallah,
Yüreğin nerde senin?
Ah be Selvi, ah...
Bir bilebilsen!
Gözlerine hastayım.
gözleri-n yapışmış gözlerime,
Ben aşıkmışım meğer,
Ama o sen değilsin.
Sen olsaydın hatırlardın,
Hani;
Bir elimde annenin gazabından kurtardığım bayram şekeri,
diğerinde sana veremediğim mektup,
(hani konuşamazsında, duygularını yazar, sıkıştırıverirsin eline...
mektup mudur o?)
Bir rüya vardı o an, mutfağın penceresinde,
Ama o sen değildin.
Ah be selvi ah...
Yüreğim bir gülün dikenine takıldı,
Ruhum yüreğimin takıldığı çalıya.

Canımı zor kurtardım valla!

Ümit cennetten bahsetti bu gün,
tam benlik yer ha...
Kırk huri vadediyor bana,
çok güzellermiş, ona bakarsan!
Ama bunun için ölmem gerekmiş,
ben ölemem ki!
Neymiş efendim! ben seni unuacakmışım!
Ödülüm de kırk kıçıkırık.
Pöh...
Bırakır mıyım ben, kırk kıçıkırık için?
Topnada değişmem ya...
Sen değilsin işte... sen değilsin selvi.
Selvi’nin de kalbini kırdık anlayacağın,
kendimizinki tümmüş gibi,

Mevi gözlü çok tatlı ama...
Saçları da sarı üstelik!
Durduk yere seni sordu bir gece,
yok vallahi! Ben anlatmadım.
Derin bir yaradan geliyormuş melodilerim.
Uzak Bir diyardan...
bir kere o hiç sevmezmiş,
Pir Sultan’ı, nede ’Beni’sini...
Bana ne diyor Urfa’nın etrafından!
biliyorsan ilvanlımı söyle.
Ah be mavi gözlü-m!
sevdiğim biri sever bu türküleri.
Ama o sen değilsin...
Ben de galiba seni seviyor(um/muyum?)
Ama bu ben değilim.

Tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer,
kürkçü dükkanı.
Her arzunun,
her bakışın ardında sen varsın.
Kaç defadır yasını tutuyorum,
bu kaçıncı merasim?
Ne zaman çıkıp gideceksin,
bu hikayeden?
Ya sen kocaman bir yalansın,
yada küçük küçük yalanlarımın sebebi.
Ne zaman sevmeye kalkışsam,
sevdiğim kocaman bir yalan,
elime yüzüme bulaşır...

Ey aşk! aslına dön.
Yalan!
Türkünün teması ’uslanmaz gönül’,
Türkü tadında yaşamaktan dem vuran şiir...
Gerçeğine dön ey aşk!
Sensiz her şey,
kocaman bir yalan...

Ah be Kibele...
Nerelerdesin?
Kürkçü dükkanında durmazsa,
kim bile kürkün kıymetini?
Onun da dönüp dolaşıp geleceği yer,
kendi dükkanı değil mi?
Birinin gözü mavi,
birini boyu selvi,
birinin gözü yeşil,
birinin kaşı kara,
birinin beli ince,
birinin poposu,
birinin şurası,
birinin burası,
birini al,
vur ötekine...
Ah be Kibele...
Nerelerdesin?
Kendimi sana şikayet edecektim!


Bak!
ben gene sevdim.
Hemde eskisinden çok
kadında,
Seni...