31
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1734
Okunma

ben senin bir orman yangını sonrası yağmana tutuldum
içimin koyaklarında sessizce ağlayan bir ırmaktın belki
belki gözlerime zincirlediğim bir damlaydın aktın bu sabah
ben senin yanağımdan süzülmene tutuldum
kapat gözlerini leyl sussun
sus konuşma donsun zaman
yıldızsın yüreğimde ışıyan
son cemresin geç baharıma düşen
senin hazanda yüreğime düşmene tutuldum
beş bin yıl geçti aradan
zaman üşüdü beklemekten
asırlar sonra bana gelişine
kana kana sevişine
beş bin yıllık düşe
ruhunda yanışıma tutuldum
ardından yaktığım ağıda kundakladım son vedayı
gidişin kıyametti
gelişin güneşi yaktı
suları susturdu gelişin içimde
beş bin yıllık sevdayla
bu sabah doğdun göllerime
nilüferleri güldürdü güneşin
deniz utandı gök ağladı
ben senin gözlerimde utanarak doğmana
göllerime yağmana tutuldum
asırlar var ki hep seni sevdim
yum gözlerini gözlerimin içinde
samanyolu ağlasın saçında
bu gece leyl sermest olsun
solsun tüm yıldızlar solsun ,
bırak kaninat içine dolsun
dinsin yüreğimizdeki eski sızı
yeniden doğsun şafak yıldızı
ben senin beş bin yıldır sevdiğin kızı
yüreğinin pusulasıyla bulmanı sevdim
içimde ki gizli mabet de hep sendin
bak asırlar sonra mabedime döndün
ben senin beş bin yıl hiç usanmadan sevmene tutuldum
NİLÜFER GÖKDEMİR GÜR
20/10/2009
5.0
100% (13)