Yoruluyorum gülüm
Bir elif miktarı ne olur insaf et.
Soluksuz bir te ile başlasa
Aşkımın ince rüzgârı,
Kaf ile dağ çizsem sin in tepesine
He nin gözünden düşüp mim i öpeceğim.

Ben neyim bilmiyorum,
Belki bir âşık
Belki bir meczûp,
Sarhoşum işte ayın dır diyerek
Yüzüne düşeceğim.

Kaşlarında ra yay olmuş,
Kirpiklerinde ok ölümcül,
Ah güzelim işte avınım diyerek
Dizinde öleceğim.
Merhametin vav gibi ise
Yanında peltek se olup rahmet dileyeceğim.
Cim e bak kalbinde noktadan aşk atıyor.
Sen hala fe olmaktan mutluluk duyarsın
Bense dal olup üstümde mesut kuşlar bekleteceğim.

Bir ateş dolusu alev dudakların
Gül mü desem ne
Belki bir muammada gizli sır.
Yakıyor dumanı gözlerinin,
Kâküllerin lam oldu
Bense ucunda asılan mahkûm.

Hicretini yaşıyorum aşkının,
Vuslat gelecekmiş
Korkarım gelmesin ne olur nazlım.
Bitmesin hiç harfine kurban olduğum
A yın ş ın ve k af,
Sözcüklerim gözyaşı oldu
Seni anlatınca saf saf.
Mecali kalmadı bütün harflerimin
Saçlarının kokusunu sabah rüzgârına bırak.
Taşımaz bu kalbi bu akşam kaldırımlar
Sadece ayak sesleri duyuyorum tak tak.
Fenerler beni süzerken gece boyu mırıldanırım
Dudaklarımda bir türkü ki sevda boyu.
Yokuşlar çıkıyorum kararsızlıklarla çevrili,
En tepede gördüm bir selvi boylu.

Müthiş bir alfabe gibi,
Okuyorum onda nazın bin bir çeşidini.
Gözüm düşse gözlerine,
Kirpikleri gardiyan, zulmeder gözlerime.
Okudukça beni bu güzel,
Yakaladı güllerin en kuytusunu içimde
Burcuna diktim masumiyetimi,
Kale benim olmadı verdim de safiyetimi.