Köşe başında iki adam gördüm,
Dillerine ahlar, vahlar dolanmış,
Daha gençti, yazık oldu diyorlardı durmadan,
Kime ne oldu, diye sordum,
Sustular.
Yürüdüm,
Bir baktım kocaman bir kalabalık,
Sokak başı, mahşer yerine dönmüş,
Ben bu kalabalığı, iki yerden bilirdim.
Birini düğünde, birini yasta,
Yoksa, bir yerde daha mı olurdu?
Biri mi hasta?
İçimden bir tren geçti aniden,
Vagonları kopmuş biribirinden,
Telaşla yaklaştım evin önüne,
Ağıtlar yükseliyordu gökyüzüne,
Ağlayanlar, diz dövenler,
Kadere sayıp, sövenler,
Tepeden, tırnağa bir çaresizlik.
Anladım ki, sen gitmişsin.

Meğer ondandı gülün açmaması,
Deniz neden durgun diyordum ben de,
Çocuklar top oynamıyor,
Dükkanların kepenkleri kapalı.
Su acı, tuzun tadı yok bugün.
Meğer sen gitmişsin.

2008 Yılında kaybettiğimiz Erzincanlı merhum Hasan Kaplan anısına. Ruhu şad olsun.

S.U.