Bir bad sesiyle gözümü açtım
Pencere açılmış bir nalan dı bad
Sanki nefesin seyyaleydi yar
Okşadı saçımı içime doldu
Senmi/ydin bu gece gözüme mihman
O kara gözlerin engir yıldızı
Yırtıp karanlığı vuruyor Şavk’ı
Adın tekrarlanır kasidelerde
Huzura daldığım asudelerde

Tangdak sökerken Altanlar yürür
Saba’ya dönüşür bad’da esinti
Gülizar-ı şebnem kokusun salmış
Tebessüm-ü handedir dudaklarımda
İclal-ı hürremdir bakışın bana
Güneş gösteriyor şimdi yüzünü
Alarcınlar sarar tepe üstünü
Mest olur şu gönül kendinden geçer
Cism-i sureti’nin şahikaları

Cağ ardında kalan esir bir yürek
Yanıyor hârına gör şule şule
Mehveş yüzlüm,cananım,engir yıldızım
Bir Melda, gül dalı ,betil-i Lerzan
Gönlümün sultanı sensin vahide aşkım

Men meftunam gara göze bilirsen
Ürek yangın hesretimden ölürsen
Gader yazsa sende menim olursen
Hüzün senden uzak olsun nazlı yar

Asumanda ayça gibi parlarsın
Şarkılar söylersin leb-i Gülfem de
Çünkü sen Dilruba,okşan-ı sevil
Diyar-ı Gülşen de meftunun oldum
Bed’ler uğramasın gönül dağına
Sen, Okşan-ı sevilsin lalezarlarda

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz


ŞİİRDE GEÇEN SÖZCÜKLER VE ANLAMI:

Bad:Rüzgar
Seyyal:Akışkan
Saba:Sabah yeli
Mihman :1-Konuk..2-Kalıcı
Bed:Kötü,çirkin,tuhaf
Kaside: On beş beyitten az olmayan, bütün beyitlerin ikinci dizeleri en baştaki beyit ile uyaklı olan ve çoğu kez büyükleri övmek için yazılan divan edebiyatı şiir türü.
Asude:Rahat,Sakin
Cağ:Parmaklık,korkuluk
Nalan:İnliyen
Meftun:Vurulmuş,Gönül vermiş
Diyar-ı Gülşen: Gül diyari,Gül Ülkesi
Suret-i Feride:Kimseye benzemeyen,tek,eşsiz
Dilruba:Gönül alan,gönül kapan
Gülüzar-ı Şebnem: Gece nemi,Ağlayan gül
Leb-i Gülfem:Gül dudaklı
Tebessüm-ü hande:Gülücük
İclal-ı Hürrem:Sevinç ikram etmek,Mutluluk sunmak
Melda:İnce,zarif görünümlü,güzel narin yapılı olan
Cism-i suret:Görünüş,görüntü
Lerzan:Titreyen,Titreyiş
Mehveş:Ay yüzlü
Lemide:Parrlaklık
Okşan-ı Sevil:Sevilmeye değer
Şahika:Yüksek,Yüce
Vahide:Tek,Bir
Şule:Alev
Hande:Gülüş
Engir: Akşam
Ergir Yıldısı: Akşam yıldızı
Ürek: Yürek
Meftun:Tutkun,Vurulmuş,gönül vermiş
Ayça:Hilal
Asuman:Gökkubbe
Betil:Temiz İffetli
Erke:Güzel
Alarcın:Ateş kırmızısı
Tangdak:Şafak
Altan:Kızl şafak
Şavk:Işık
Hâr :Ateş

ŞİİRİN TÜRKÇESİ……………..:MEALİ

)(-)(-)(-SEN EY SEVGİLİ-(((-5-)))(-)(-)(

Bir rüzgar sesiyle gözümü açtım
Pencere açılmış inliyor rüzgar
Sanki o nefesin akıyordu yar
Okşadı saçımı içime doldu
Senmi/ydin bu gece gözüme konuk
O kara gözlerin akşam yıldızı
Yırtıp karanlığı vurdu ışığın
Adın tekrarlanır (Kasidelerde)beyitlerde
Huzurlu,sakin dalıp gittiğim yerde

Şafak sökerken kızıl şafaklar yürür
Sabah rüzgarıdır şimdi esinti
Ağlayan gül nem’ini,kokusunu salmış
Gülücüktür şimdi dudaklarımda
Mutluluk,sevinç sunar bakışın bana
Güneş gösteriyor şimdi yüzünü
Ateş kırmızısı sarar tepe üstünü
Mutlu olur gönül geçer kendinden
O güzel görüntünün yükselişleri

Demir parmaklıklar ardında esir bir yürek
Yanıyor ateşine gör alev alev
Ay yüzlüm,Gönül verdiğim kadın,akşam yıldızım
Narin bir gül dalı onuruyla titreyen
Gönlümün sultanı sen tek aşkımsın

Ben tutkunum kara göze bilirsin
Yürek yangın hasretimden ölürsün
Kader yazsa sen de binim olursun
Hüzün senden uzak olsun nazlı sevgilim

Gök kubbede hilal gibi parlarsın
Şarkılar söylersin gül dudağınla
Çünkü sen gönlümü çalan,sevilmeye değersin
Gül Ülkesinde sana vuruldum
Kötülük uğramasın gönül dağına
Sen ki sevilmeye değersin Lale bahçelerinde

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz