DİNLE O ZAMAN

Hatırlatmazsan olmaz mı kardeşim o günleri
Gördün mü sen, yaşadın mı nereden bileceksin ki dünleri
Ben o defteri kapatalı yıllar oldu yine açtın
Sonra ağzımı açınca dayanamadın kaçtın
Aldırma dostum diyorsun bunların hepsi azma
Anlatayım hele dinle sonra göreyim seni kızma
Bildiğin gibi değil ki, dost bildiğimden yedim moşta
Yoksa niye kızacakmışım ki puşt oğlu puşta
Bizim bildiğimiz kardeş; devlet eşittir anadır
Beni hainlerle bir tuttu ya bu sitemin onadır
Böylece bilerekten ona gittim ben gülle
Beklenmedik bir anda bana attığı sille beynimde oldu gülle
Yine de canı sağ olsun derim ona küsmem darılmam
Bazı satılmışlar gibi ona karşı silaha sarıl(a)mam
Anadır terbiye için yapmıştır derim ederim hüsnü zan
Hatırladıkça acı bir feryat olsa da içime sızan
Bilirim ki bunu yapan devlet değil onun derin kısmıdır
O yalnızca benim değil tüm ülkenin hasmıdır
Hızlı olmak her zaman çok işler yaptırmıyor
Karşıda ki sezip tedbirini alıyor, avantajı kaptırmıyor
Bizlere de yaramadı muktedir oldu ancak işleri bozmaya
Ve şimdi talip olduk yeniden iğneyle kuyu kazmaya
İncitmeden gidiyoruz önümüze çıkan tarihi eserleri
Öyle ki onlar bile diyorlar artık bize: gönül erleri
Bu yol yümünlü, bereketli bu yol pek aziz
Yazık boşa geçen kavgalı günlere boşuna didinmişiz
Bu yol ki Peygamberlerin yolu, sıddıkların yoludur
Çilesi yok değildir lakin sonu safa doludur
Özlenen o pak atiyi inşa etmek gönül işi, aşk işi
İş bu karşılıksız aşkı hissedemez ki gönlünde her kişi
Böyle sevda aşığı yakasından sıkı sıkı tutmalı
Bu sevdayı sevemeyen kendisini yerden yere atmalı
Onca boşları gördüm ben dolu burada anladım
Nefsin antitezlerinin hepsini yalanladım
Yıkmak kolaydır kardeşim herkes olabilir tahrip kalıbı
Bense artık zorun peşindeyim hep yapmanın talibi
Herkes görevini yapsa deyip bir sürü hesap
Çıkarıyorsun o halde hadi üzerine düşeni yap
Biz soyunduk bu işe istersen sen de katıl
Ya da çek git onlara eskiyene dek kullanıl ve atıl

İhsan POLAT 03.07.1995 İstanbul