Kızıl bir gece sessizliğinde radyoda bir büyülü şarkı,
beraber tuttuğunuz sana onu hatırlatan.
Gökyüzünden yere düşen yağmur damlalarıyla gelen onun sevdiği toprak kokusu.
Hani başını yastığına koyduğunda düşlerin onun esaretinde olur ya;
hiç bitmesin, hiç gitmesin istersin düşlerinden alev alan.
Ama biter, gecede biter, şarkıda, yağmurda, düşte yine sabaha yolcusun.
Hani zaman senin küheylanın olur ya aşkta biter.
İnceden hissedersin bittiğini, ilk göz kaçırma telaşında.
Bir el tutma fırsatı yaratan şimdi çeker ya tutuğun ellerini,
o zaman anlarsın her şeyin bittiğini.
Umutlar yoğuran hiç bitmeyecek, hiç gitmeyecek dediğin elveda sözcüğünü çarpar ya suratına.
Yitik bir sevdanın ardından öylece kendinle kalakalırsın.
Artık eksiksindir ve hiç bir şey eskisi gibi olmayacak çıkmazında.
Hayat artık senin için kulaçlar boyu sürükleyen bir dalgadır.
Yüzmeye devam edebilirsen çıkarsın kıyıya, vazgeçersen boğulursun.
Yitik bir sevdanın ardından durmadan kanayan bir sen kalırsın.

Lale Çuyrak