Hatirlar misin ey hayat..
bana neler vaad etmistin
okuyacaktim hani büyük adam olacaktim
oysa daha ilk kitabim’da sayfa sayfa karaladin gelecegimi
ne oldum diyemeden batakligin icinde buldum kendimi
boyun’dan büyük cileleri cekti diye yüregim
acilarin en kralin’dan takdirname aldim
sana ne ettimse ne yaptimsa bir türlü yaranamadim
henüz yolun basinda bir kolum kirik
bir bacagim topal can cekisirken
senin zamanina ayak uyduramadim
ezberleyemedim kallesligi
ögrenemedim vurup, yikmayi
her denemem’de sifir cektim.. sinifta kaldim

hatirlar misin ey hayat..
o ilk göz agrimi hani saclarini oksayabildigim, sarilip koklayabildigim
onunla tatdim ben aski, onunla yasadim
onunla varolmustum ben sana inat
yaptigin bütün kötülükler öyle mahsundu ki o varken yanim’da

nedense mutlulugumu hep kiskandin
önce gözlerini cekti gözlerim’den, sonra ellerini
yavas yavas kopardin o’nu canimdan
ve bir gün karanliklarda kaybolup gitti gölgesi
sessizce hic konusmadan..

en sonunda basardin..
öyle bir büktün ki belimi bir daha dogrulamadim
hatirladin mi ey hayat..
üc günlük ömrümü sen bir günde harcadin

hatirlar misin ey hayat..
bir avuc hüsran dolarken pismanlik tasindan avuclarima
’ ah keske’ ler bir tokat gibi inerken yüzüme
boynu bükük umutlarima bir sans tanimadin
acimadin yarinlarima, aldirmadin akan göz yaslarima
yogun bakimda var olma savasi veren duygularim
yillar yili filizlenmedi..

iki yüzlüsün yalanin bas aktörüsün ne yazik
senden hic birsey beklemiyorum cigliklarim bile yalvaramiyor sana
bir cöpünü bile istemiyorum artik
düstün bir kere gözümden, kanli bicakli kavgamsin benim
nasilsa yakinda kurtulacagim senden
gözlerimi kapatip son günümü yasayacagim
ey hayat seni rezilliginle bas basa birakip
senden ayrilacagim..


Ali Uzgur