Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni uykuda biliyorlar,
Başımı dizlerine yaslayıp,
Kedere dalacağımı bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Kızınca dağları deviririm sanıyorlar,
Sadece kendimi yakıp,
Karalar bağladığımı bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni yosun tutmaz kaya biliyorlar.
Oysa gözlerim her dem dalgalı,
Acıyı yudum yudum içtiğimi bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni kalpsiz biliyorlar.
Sevmeyi asırlık bir yeminle öğrendim,
Sevdanın halimdeki izini görmüyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni korkutan cesaretimle biliyorlar
Hayatın en acımasız yanından düştüm.
Şimdi adım atmaktan nasıl korktuğumu bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni nisan yağmurlarına aşık sanıyorlar.
Gelir geçer dediklerinde solduğumu,
Gülün nisanda değil eylüldeki sancısını bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni ağlamaz sanıyorlar.
Hatıramdaki resimleri gözlerime asıp,
Gözyaşımla silmeye çalıştığımı bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Sensizliğe alıştım, adını unuttum sanıyorlar
Tüm şiirlere adını yazıyorum,
İmzamdaki hüznün adı sen bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni hiç kırılmaz sanıyorlar…
Sana kaç sitem yüklediğimi,
Can kırıklarımın hesabını bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni şair sanıyorlar…
Meçhule mektuplar postalıyorum,
Cevap gelmeyecek hiç, kahroluyorum bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Onlar beni güle de bülbüle de düşman biliyorlar.
Ben vefasız bir aşık yüzünden masal anlatmaz oldum,
Vefasızlığı gördükçe ağladığımı bilmiyorlar…

Ağladığımı kimseye söyleme gece,
Yüzümdeki tebessüm silinmez mürekkepten sanıyorlar.
Ben kaç zamandır hiç gülemedim,
Matemimin bir yaz sancısından kaldığını bilmiyorlar…
Ağladığımı kimseye söyleme…
Bilmesinler…
Ve belki üzülürler,
Üzülmesinler...