18
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2782
Okunma

GÖNÜL
Lisanım tükendi, gönül elinden
Anlamadım gitti senin dilinden
Taş olsa anlardı garip halimden
Yaktıgın hayatım virane gönül
Her nereye gitsem eğdin başımı
Olur olmaz yerde döktün yaşımı
Soldurdun yüzümü yıktın kaşını
Sırtımda kambursun divane gönül
Sonunda çıkardın dinden imandan
Bir farkın kalmadı saptan samandan
Affımı beklerim yüce Mevlamdan
Işığına konan pervane gönül
Hercai menekşem geldim oyuna
Alışamadım gitti zalim huyuna
Lanet olsun senin sinsi soyuna
Şimdiden dertlerim merdane gönül
Daha küçücüktüm defterim dürdün.
Geldikçe ardında yokuşa sürdün
Ömrüme hazanı revamı gördün
Ebruli renklerin bahane gönül
Hasan YILDIZ
Şiirin düzenlemesi ve yorumu nda emeği geçen çok kıymetli dostum Mustafa DOĞAN kardeşime teşekkürlerimi sunarım...
5.0
100% (6)