Herkes mutlu olduğumu sanır
Kapanmış içimde kapılar
Dışarıdan görünmez gerçekler
Suda boğulmuş bir adam gibi bedenim
Şiştikçe şişiyor

Gözlerimin gördüğü mavilik
Kalbimde kararıyor
Bedenim öyle yorgun ki
Dayanacak dost arıyor

Yüzüm içimi yansıtmadan gülüyor
Ruhum benden ayrı ölüyor
Gelen bir parçamı alıyor
Gözlerim yağmurla ağlıyor

Hedef okadar uzak yollar bitmez
Kanka diyenlerden başkası tuzak kurmaz
Eller gelipte beden parça almaz
Gelsede benden ele parça çıkmaz
Kanka diyenlerde başkası tuzak kurmaz

İnadına yıkmalar bendeki duvarı
Göre göre kapattım gözleri
Alın ulan alın dostlarım alın
Benden aldığınızı bildiğimi bile bile alın

Oysa sizeydi sadece güvenim
Sırtımı dönerek gitmelerim
İnanıp gerçeklerden sapmalarım
Ellerinizi her görüşte sıkmalarım

Alın ulan alın dostlarım
Kalbimi içindeki sevgiyle
Alın ulan alın dostlarım
Gözlerimi Akan yaşlarıyla
Alın ulan alın dostlarım
Ruhumu size güveniyle

Bile bile feda ettim kendimi
Bekledim insanlığınıza dönmenizi
Ruhum son nefese geldi ama
Mezarımda gördüm gözlerinizi