5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1897
Okunma

Geçmişi unutmuştuk
Islak kumların üstünde uyuyan çocuk
Martıların diliyle,hiç seslendin mi balıklara?
Doğan güneş sabahın oldu.
Uyan,arındı denizler nehirler renk kirinden;
Dün gibi çocukluğun usumda
Kabuklanmış bir yara benim ki.
Gurbet kokan yollardan geliyorum
Aç pencereni
Gözleri nemli çocuk
Unutuldunuz,
Öylece umutsuz kaldınız
Gülümseyen yüzlere inandınız
Ardınızda kalan anılarla.
Yüreğinizdeki yangın
Geldi gitti, bulutlar geçti
Ne bir yağmur damlası
Ne bir rüzgâr sesi !
Söyle,gozleri nemli çocuk
Seni kim ağlattı, kim gölgede bıraktı
Sevgiyi bulamadığın, o çocuk sen misin ? söyle.
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
5.0
100% (4)