Yeşil maviyle kardeş beyaz bulutlara eş.
Renkler kaynaşır suda her rengi okşar güneş.
Gökyüzünden kar iner beyaz beyaza siner.
Siyahta asalet var sarı birazcık serkeş.

Kırmızı alev saçar bazen gönüller yakar.
Mavi gölde gülümser nehirde durgun akar.
Beyaz gözünü kapar sükût içinde dinler.
Kızıl şimşek gözünde yalbır da birden çakar.

Turuncu portakala ayrı bir füsun verir.
Beyaz şekeri kaplar çayın içinde erir.
Pembeyse yanaklarda gülde fendin gösterir.
Eflatun renk güzeli menşei menekşedir.

Renk renge cilve yapar, su renge koynun açar.
Güneş sarı saçını sular üstüne saçar.
Ayla güneş renkleri gece bağrında saklar.
Renk olmasa çiçekler gündüzün kalır naçar.

Çiçekler kelebekler gün ışığını bekler.
Mavin suyun dibinde çok mutludur selekler.
Ağaçlar yeşilliğin özünde bir türküdür.
Renk tutkunu gönüller renksiz kalınca tekler.

Bazen karışır renkler bir ebru gülüş olur.
Renk renk içinde kaynar zevkler güzellik solur.
Varlıklar çeşnilenir gözler menevişlenir.
Gece gündüze döner her şey rengini bulur.

Kahve fincana renktir renk kahveye ahenktir.
Yârin gözünde ayrı varlıkta farklı renktir.
Gözlerde ışıldayan sevdaya kelebektir.
Gamze ucunda güldür ve tebessüme denktir.

Yedi renk yedi iklim desendir kilim kilim.
Tüm renkler güzeldir de mavi benim sevgilim.
Eflatunla pembe hep erguvana has sebep.
Erguvan bakışlarda yüreğim dilim dilim.

Karanfil yâr dudağı nar yakutça dişlenir.
Çiçekler has güzeldir bahar canla işlenir.
Güneş batarken renkler karanlıkta kaybolur.
Baharda cümbüş olur cümle doğa şenlenir.
Ankara,06.10.2009 İ.K