3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
975
Okunma
üç vakte kadar
ey sevdasına yandığım
sevdalı dilber
sırça köşkten yuva yapamam sana
benim de kanatlarım yok
ışıklar kovalaşırken gökyüzünde
üç vakte kadar ak kanatlı kelebekler takamam saçlarına
uzun ince bir yol bizimkisi
etrafı örümcek ağlarıyla çevrili
aşk dediğin sevgiliye adanan ömür değil mi
o zaman bırak beni de gideyim ömründen
karlı pencerelerden vuslat görünmez bilirim
çıban misali sana dökerim yaralarımı her fırtınada
adına leke süremem
sevdanın yasak olduğu bu gurbette
dört başı mamur
sevdalı değilim ki gamları yok sayayım
zehirli tellerle çevrilmiş etrafımız
lale sümbül yetişmez bu topraklarda
zalim daha zalim görünür
sahibini unutan bu çorak iklimlerde
iyisi mi bırak beni
gözlerine en keskininden okla saplandığım sevgili
bırak da gideyim
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz