Bugün bir yaprak daha kopardım takvimden,

Bir adım daha belki yaklaştım belkiuzaklaştım birçok şeyden.

Ve bir gün daha soldu dalımdaki çiçeklerden, tekrar açmamak üzere.
Ve yine yalnız yine karanlık hissettim bütün renkleri, bütün sesleri içimde..
Bir çocuğunminik ellerinden tuttum,
Sıcaklığında ısınmak için.

Bir çiçeğe su verdim,
Benim gibi hayattan kopmaması için..bir bebeğe sımsıkı sarıldım.
Yalnızlığımı saklamak için.
Gözlerine bakıp suskunluklarımda kopan çğlıklarımı anlattım ona anlamasada…
Kimse yok muydu acaba yanımda,
Hayır kimse yoktu aslında.
Aslında, çoktu, kalabalıktı etrafım.
Ama yalnız kalmıştım işte, o insan çokluğunda.

Sessizce yaktım sigaramı o anda,
Çektim içime unutturur belki acılarımı diye..
Bir ezgi vardı dudaklarımda,
Belki sesimi duyan olur diye…