Bir sen olmalıydın yastığımda
Serçeler uyanmadan, uyanmalıydım gözlerinde
Yıkanmalıydım dağ güneşinde
Yıkanmalıydık
Açmalıydı kapıları günün ilk konuğu serçeler
Anlatmalıydı bir çobanın kaval sesi
Yayılmalıydık meleyişli kuzlarla kırlara
Gökyüzünden dökülmeliydi mavi kızıl sular
Hayalime dokununca papatyanın son yaprağı
Terleyen gecenin sırrı olmalıydı gözlerin
Tutmalıydık ellerimizle kayan yıldızları
Bir sen olmalıydın ayışığı yanlızlığımda
İzlemeleydik içten içe
Rüzgarda dans eden dalların bel kıvırışını!

Bir sen kalmalıydın gelişlerin son durağında
İmkansızlığın soğuk yüzüne düşürmeliydik aşk alazını
Dinlemeliydik yalnızlık sesizliğini yaran saatin tik tak sesini
Omuz vurmuş isyanın efsunlu erguvanında
Dudak kıyısında üşüyen haykırışımızla
Seyretmeliydik kaçak düşlerin vuruluşunu
Dokunaklı kelimelerin sinemi delik deşik ederken
İçimizi titreten şiirlerle
Yakmalıydık çıkmazları gömerken
Gözlerimizde ölüme gidişleri
Bir sen bilmeliydin gönül mabedimde şahlanırken sen
Şahit olmalıydın zamanı bulamayan ıssızlığıma
Bir sen olmalıydın ağlayan gözümün son damlasında!

Nurten Tarım