Bir ben vardım bir de suskunluğum
Bir yanım ben bir yanım sen oldun
Ben yaşamındım sen sevincim olamadın
Derken zamanla unutulmaz tutkum oldun

Düşlerimin suskun hıçkırıklarında
Haykırdım kelimelerin darağaçında sensiz
Bir yanım, kanadı kırık kelebek gibi mahsun
Gitme desem düşleyişlerde bir ben vardım

Bir ben vardım bir de sen vardın
Bir yanım aşkın baharı bir yanım ben
Yine bir ben vardım bir de yalnızlığım
Hayalini yanıma alarak gidiyorum

Kahrolası bu dünyaya bu gitmelere
Nefes alamadan ağlayamadan yüreğime
Dinmek bilmiyordu aşkın bitmez öfkesi
Bunu ne sen bilebildin ne düşlerim

Zaman mı kızgınlığı getiriyordu bize
Yoksa bir bensizliği yaşadığın için mi
Sen hep bir yanım oldun vede suskunluğum
Sessiz ve soğuk gecelerin takvim yapraklarında

Bir serap oldun bir rüya oldun bende
Özledim bensiz geçen gecelerin karanlığını
Bir sen vardın gönlümün derinliklerinde
Bir de ben vardım düşleyişlerde benlerde

Gitme dedim ey mahsunluğumun geceleri
Bir yanım sendin bir yanım bendim
Her gecenin yıldızları bir başka olmuştu ayla
Bir yanım bende kaldı bir yanım sende...

HALİSE TEKBAŞ