Nice kayıplar verdim çaresiz gecelerde,
milyonlarca yıldızla dertleştim,
Tüm umutlarım yüzüstü bırakıp gitti beni
ama ben yenilmedim..
kıpırtısız bir aşk gibi beynime hükmeden,
her hücreme giren
Tüm ihanetleri terk ettim içimde..
sandın ki sensiz masallarım olmaz benim,
yandım evet yandım..
bir kor gibi alev alev..
beni böyle bir sen yaktın..
Evet sana yandım.
Çok sevgiler gömdüm,
hayatı senin gözlerinde gördüm..
uyuşmuş bedenimi dört satıra böldün..
ama ben yine yenilmedim..
yokluğunda gözyaşlarımın derin denizlerinde yüzdüm..
çaresizdi bedenim, yorgundu yüreğim,
boğulmamak için çırpınan ellerimle
beni attığın gözyaşı denizinde,
günlerce umut limanını aramak için yüzdüm.
İçim de öyle bir sen vardı ki,
kanımla karışmış atar damarıma bulaşmış,
sanki hep benim gibi, kalbime defalarca yazılmış..
yokluğun da öğrendim biliyor musun?
senin de ruhun üç kuruşa satılmış...
hayat bana senden sonra çok kez vurdu,
insanlar seni bana sordu,
nehirler yokluğunda akmadı durdu…
sen den sonra tek dostum yıldızlar oldu...
defalarca düştüm sonsuz hayatın ayakları dibine,
karamsarlık yedim gözyaşı içtim
karanlık odamda buz gibi olmuş yatağımda..
ama ben yine yenilmedim…
karanlık yollardan geçtim,
defalarca pencerenin önüne geldim,
içimde çok büyük savaşlar verdim..
yine direndim…
yine de yenilmedim...
Yenilmeyeceğim.
Çünkü seni seviyorum…