Adın, Eylül
Göbek adın… Hazan
İnsanlar kışın üşürmüş
Ben hep sende üşürüm
Ben var ya! ben
Ben sende
Mutluluğumun mezarını kazarım
Deli dalgalar gibi kabarır yüreğim
En hüzünlü
En sitemli
En isyankar şiirlerimi
Hep sende yazarım

Gelme üstüme Eylül!
Anlamıyorum ki
Senin bu adreste işin ne? …
Ne bir uçurtmam kalmış
Tellere takılsın
Ne de bir sevenim kalmış
Beni arasın
Ben, yıllardır unutulmuşum
Unutulmuşum! … unutulmuşum be!
ayvanın sarısından
Narın kırmızısından bana ne
Bana ne ya! bana ne! …bana ne…

Gelme üstüme Eylül
Bırak yakamı
Ne
Saçlarımı dağıtsın
Deli rüzgarlar
Ne de
Avuçlarıma dolsun
Sararmış yapraklar
Çık ta git benliğimden
Yorgun düşlerime girme…

Seni sevmiyor, sevmiyor
Sevmiyorum! …
Seni istemiyor, istemiyor
İstemiyorum! …

Gelme üstüme Eylül
Gelip te, anılarımı yığma pencerelerime
Şimdi
Unutma zamanı diyorum
Ve…
O’nu unutmaya çalışıyorum…

Sakın ha çalma kapımı Eylül
Biliyorsun
Hiç bir Sonbahar evde yokum.
Yok! yok! yok! …
Yokum işte…