inanıyoruz ama ölmüşüz,
yada ölmek üzereyiz.......

denizleri gördün!
sadece, ağaçları beslemeye yeter.....

inanıyoruz ama özgür değiliz,
bu çorak toprak, hapishanemiz....

teninden, kemiklerini görüyorum,
bu radyasyon, içten geliyor....

inanıyoruz ama görmüyoruz,
dünyanın sonunun geldiğini....

neden şaşırmış gibi davranıyorsun?
zaman,zaman, görünen uyarılar var,
sapıtmamamız için......

biz leş kargalarıyız,
talan, ediyoruz ve kirletiyoruz....

burada, misafiriz,
ama, bizimmiş gibi davranıyoruz....

bu parçalanmış, yok edilmiş dünya,bizim
biz ne yapıyoruz?








apsuva
dilruba sevim