17
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2576
Okunma
GÖNÜL
Haykırdım sesimi kimseler duymaz
İsyanım o yara uslan be gönül
Bir garip dertteyim kimseler bilmez
Yeter daldan dala konma be gönül
Arı oldun çiçek çiçek bal aldın
Toprek oldun yar yoluna serildin
Sana kem diyene döndün gül verdin
Kalk artık yerlerde kalma be gönül
Bir deli şairim dedin bilmeden
Hep dert e sarıldın bir gün gülmeden
Dostun yüreğinde yanıp ölmeden
Bahsetme ölümden bekle be gönül
Tükense de ömür sevda tükenmez
Seven gönül bin dert ile yıkılmaz
Hasret olmayınca sevda bilinmez
Alış ayrılığa sağlam be gönül
AHMET seni taşa çalacak birgün
Onulmaz dertlere salarsın hergün
O yarin gönlüne gidersem sürgün
Virane sarayın güldür be gönül
AHMET BOGÜN
30/10/2008/
GEBZE
kederımı saklarım yaralı bagrımda
gulerım dost aglamam dusmana
belkı bır gun sende anlarsın amma
bir daha benı ağlatma gönül.............08 aysu
dosttan gelen baş göz üstüne teşejkkür ederim dostt yüreğinize sağlık
Ahh bu gönül...
bir dörtlükte benden değerli üstad
Şiir oldun hece hece yazdırdın
Bu genç yaşta hayatımdan bezdirdin
Sevdamada mezarını kazdırdın
Masumum deyipte cozma be gönül........Şefika TÜRK
başımm üstüna dost başım üstüne dostu eklemek dosttan geleni dostlarla paylaşmak
5.0
100% (6)