35
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2476
Okunma

sevdiğim
arkasına bakmadan
hüzün kapısını açık bırakıp gitti
uzaktan
soğuk bir rüzğar esti
çarptı yüzüme
düşlerimin kucağında
ıslanan yalnızlığım arttı
gemilerin mi battı
diye sorma bana
ağrıların acısına
alıştım artık
ne hekimden çare var
ne de verdiği ilaçtan
gecelerde
uyku gelmez gözlerime
bıraktığın yastıkta durmaz başım
zakkum çiçeği düşer umutlarıma
dağılır zehri damla damla
odamda ki ışık sokak lambası gibi puslu
geceyi kavuşturur sabaha
ben düşlerinin çobanıyım
nasılsın diye sorma bana
sürüyle gelen dertlere
alıştım artık
5.0
100% (11)