Hani demezler mi? Memleketimden manzaralar diye...Kutladım efendim.Selam,saygı...

Çalışıp didinmek Samatyalı
Çalışıp didinmek...
Terini soğutmak keskin kış rüzgarıyla...
Eh...bir ekmek,biraz çorba,o da tarhana.
Ne var bunda.....

Tek çocuk Samatyalı
Masraf ağır.
Hem nüfus planlaması var,avutmalık
Sana ne elin zengininden,
Çok çocuk yapmışsa,
Sonra da paralı askerlikle işi yırtmışsa...

Sen çalış be Samatyalı,
Çalışmazsan bir sigara içimliği;
Fabrika zarar eder,memleket batar.
Sana ne elin zengini,
Viski içip yan gelip yatmışsa...
Sen de çalış,sende yat,ot yatağında.
Sen çalış ki memleket değil,
Zengin memleketlin kurtulsun.

Seni de hatırlayan olur be Samatyalı,
Bir gün mutlaka meşhur olusun
Verirler sabaha karşı selanı tüm çarşıya,
Bilen bilir,
Bilmeyen biri daha ölmüş der...

Taziye mesajları yayınlarlar
Başbakan veya oyunu verdiğin parti başkanı değil ama..
Düzenli borcunu ödediğin;bakkal Mehmet,
Belki de ara sıra et aldığın kasap Raşit,
Sen çalış be Samatyalı çalış,seni de hatırlayan olur
Öldükten sonra


Toplumsal bir yansıma,memleket manzaraları resmedilmiş.farklı bir anlatım.
Şair iyi bir gözlemci olmalı diyeceğim ama bu gerçekleri görmemek için kör olmak gerekir.
Yine güzel bir eser şekillenmiş kaleminizde.Tebrikler Samatyalıyı hatırlayana....

çalış kardeşim...varislerin seni asla unutmaz..mallaın pay edilene kadar...

Evet.
Sen çalış SAMATYALI..
Güzel bir ironi okudum.
Kutluyorum.