Sen benim içimdeki seni öldürdün gidişinle
İçimdeki senin katili oldun terkedişinle
Kin nefret tohumları ektin yüreğime
Ne insan sevgisi kaldı bende ne de merhamet
Artık düşenin elinden tutmak dahi gelmiyor içimden
Kendi kendime yatsınıyorum ben düştüm de kim tuttu elimden
Sen gidişinle yıktın üzerine kurduğum tüm hayallerimi
Yürek taşımıyor artık bu yükü
Sanma ki gidişinle bir hançer yedim
Hala sapladığın hançer darbe darbe üstüne deşiyor yüreğimi
Sen içimdeki sana olan aşkı öldürdün gidişinle
Nefretle anıyorum geride bıraktığın tüm yalanlarını
Zifiri karanlığın girdabındayım ecelle el ele
Ölümü tattırdın yaşarken bana
Can çekişiyor sen ve seni anımsatan her şey gönlümde
Üzerine kurduğum hayallerimi yıkabiir miydi sanarsın
Ne bir fırtına ne bir sel ne de zelzele
Şimdi, şimdi mi her şey yerle bir oldu terkedişinle
Bende yoksun artık
Gönül mahkememde aşkın suçlu sevgin sanık
Kalemin artık elimde kırk parça kırık
Ölümdür içimde sana verdiğim son hüküm
Artık yoksun bende
Değersiz bir anı yığını olarak hatırlayacak bu yürek seni

Samet EROL