4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1149
Okunma
Eski yaraların kan izlerinde
Firdevs’ten bir demet gülle gidiyor.
Daldığı karanlık dehlizlerinde.
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Sarmış düşmanlığın sisi dumanı
Çiğlerden, çığ düşer hazan zamanı,
Şeytanın dünyada bahtiyar anı,
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
His heyacan sönmüş akıllar durgun,
Uhrevîlik yapar her yerde vurgun
Gökler ötesine yönelmiş yorgun
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Bir haset solgunu hüzün gülüyle
Tonlarca gam yüklü suskun diliyle
Susuz çeşmelerde mahzun haliyle
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Nizamla kargaşa kavgaya çıkan
Yakına uzağa şüpheyle bakan
Özgürlük esaret, demokrasi kan,
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Nes ki akılları yenmiş o biçim
Gecenin bağrında cevapsız niçin
Ayrı bir bahtsızlık hepimiz için
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Bahar gözlerinde sonbahar yaşı
Herkes, birbirinin kurdu en başı
Kol kola girmişler dün bugün şaşı
İnsanlık sevgiye hasret gidiyor...
Özcan İşler
5.0
100% (3)