Sen benim Kiramen katibin’imsin
Sağimda ve solumdasın
Bana her an Seni seviyorumları
Fısıldadın
Sen benim MİKAİL’imsin
Hayatıma gelisinle renkler
Birbir ardi sıra günler geceler
Gidişinle yağmurlar seller
Yüreğimde toprak kayması
Beynimde depremler bıraktın
Sen benim CEBRAİL’imsin
Bana iyi kötü haber getirdin
Sen benim İSRAFİL’imsin
Sur’unu üflersin yerle bir olurum
Tekrar üflersin hayata donerim
Sen benim HAMELE-İ ARŞ’ımsın
Bütün benliğimi dünyamı
Hayatımı arşımı taşirsin
Sen benim AZRAİL’imsin
Gidisinle rüyalarımı
Dünyevi hallerimi
Manevi hayallerimi
Canımı alansın
Sen benim MÜNKER ve NEKİR’imsin
Beni; giderek ufalan mezarda
Toprağin karasında ve karanlığında
Bana sualler sormak icin olsa bile
Yalnız bırakmayansın
Seni Her halinle sevdim
Canımın içi MELEGİM

Batuhan KAÇAK