Soluk bir sonbahar gecesindeyim
Aklımda sana ait ne varsa,döküyorum gözyaşlarıma
Penceremin kenarındayım gene,gene sensizim gene
Gecenin rengine bakıyorm,birde sensizliğime
Ayışığını izliyorum,dokunmak istiyorum
Sadece seninle yanmak geliyor içimden
...Ama soluk bir sonbahar gecesindeyim!

Nasıl bir karanlik anlamıyorum
Senin yokluğundan başka karanlık saymıyorum
İçimdeki sızı bitirdi beni,sensizliğin gibi
Artık penceremin kanarınada veda ettim!
Senin karanlığına sarılıyorum..!

Kimsesiz,sessiz boş bir sokağın kenarındayım
Sokak lambasına dayadım bedenimi
Oda sessiz ve hüzünlü,beni dinliyor şimdi
Aydınlattığı sokağı bırakıp,bana ışık tutuyor
Bir sokak lambası gibiyim bende...!
Yanlızlığıma,kendime,sana ağlamıyor muyum.
Kendimi yakmıyor muyum,nasıl yandım ben sana!!

Ben sana yansamda hala
Seni unutabileceğimi sanma.
Kalbim hala ağlıyor ya sana
Şimdi sıra bende...!
Bende doymadan gideceğim sana
Üzülme olur mu?
Bak işte ödeşiyoruz.
Önce sen bana,sonrada ben yandım sana!!
....(,,,,,,,)....

( ÖZLEM GÖÇ) ( ÇılgınŞair )