1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1771
Okunma
Gönlündeki sevdâ ile yola çıktı asker.
Kalpte Allah rızâsı, gözlerde İstanbul.
Ona hasretten askerin gönlü derbeder.
Ey İstanbul! Bak sana geliyor nice kul.
Akşemseddin, Molla Gürânî Hazretleri.
Yer aldılar Hazreti Fâtih’in yanında.
Bizans mı yıldıracak o arslan neferi?
Okları yayda durmaz, kılıçları kında.
Ulubatlı Hasan sancağı dikti sura.
Son nefesinde Efendimizi görerek.
Mazhar oldu şehitliğe boyandı nura.
Haşmetli surları imânıyla örerek.
Gün yirmi dokuz mayıs bin dört yüz elli üç.
Fatih o İstanbul’un surlarını aştı.
Tarihe geçti bin yıllık o muhteşem güç.
Öyle bir geçiş ki o feleğini şaştı.
Eyyûb Sultan’ın can mekânıdır İstanbul.
Haremeyn’den sonraki nur deryâsı şehir.
Üstâd Yahya Kemâl’in cânıdır İstanbul.
Gönlümün hayâli, huzur deryâsı şehir.
Mustafa ARSLAN [Acizim (Hisârî)]
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz