Bu şehir o şehir değil artık
Yağmur düştü bir kez
Seninle sıcaktı hava
Dalgaların neşesi martıların sesinde bulurdu kendini
Rüzgâr okşardı tenlerimizi
Biz gülümserdik
Papatyalar da gülümserdi
Bir türlü ilkbaharı geçemezdi mevsimler
Somurtkan günler doldurdu yılı
Biliyorum
Yağmur düştü bir kez
Bu şehir o şehir değil artık.

Yalnız dolaşıyorum artık sokaklarda
Ayak seslerinin yankısını arıyorum
Bir umut diyorum hiç değilse bana yadigâr kalsın
Her oturduğum masada gözlerini arıyorum
Boş bir sandalye duruyor karşımda
Ağlamıyorum
Biliyorum
Yağmur düştü bir kez
Bu şehir o şehir değil artık.

Islak bir tablo gördüm geçen
Ağlarken bile gülümseyen gözlerin geldi aklıma
Nasılda yakışırdı gülümsemek
Her bakışta seni görürdüm yanımdayken
Baktıklarım yabancılaştı
Biliyorum
Yağmur düştü bir kez
Bu şehir o şehir değil artık
O şehir değil…

Turgut UZDU