Öyle zamanlar oldu ki !

Bir damla su ,

Bir parça ekmek ,

Bir söğüt dalına hasret kaldık...


Öyle zamanlar oldu ki !

Sevdalarımız ,

Sırtlarımızda ağır bir yük ,

Ve yaşamak ,

Öyle zor ,

Öyle kalleşcesine ki ,

Bir tutam lezzete hasret...


öyle zamanlar oldu ki !

Utandım .

Bir cigara ,

Bir kibrit çöpü,

Bir bardak çaya hasret.

Çığlıklarla uyandık

Her gece , kurşuna dizildi bizim yüreklerimiz.

Her gece bir yangın ,

Her gece bir şaha kalkış...


Öyle zamanlar oldu ki !

Kaçmak istedik.

Arsızlaştık.

isyan etti yürek.

Bir şarkı ,

Bir şiir ,

Sevgiler büyüttük içimizde ,

Aslanlar boğuşturduk...


Öyle zamanlar oldu ki !

Mızraksız , muletasız ,

Arenaya sürdüler ,

Bir sefil matador,

Boynuzlarına sığındık boğanın.

kızılcık şurubu içirdiler.

Döndük , tutunduk bir ince dala ,

Kırıldı...


Öyle zamanlar oldu ki !

Kükredik ,

Ne kalleşler ,

Ne hainler.

İsa olduk çivilendik.

Azat ettik ruhu,

Döktük eteklerimizde ki taşı,

Bir kuş olup havalandık....


Öyle zamanlar oldu ki !

Bıraktık gamı kederi .

Bir türkü tutturduk.

Tekila yudumladık akşamları ,

Şaraba vurduk kendimizi.

Çigan müziği ,

İskoç tulumu ,

Bir İspanyol ezgisi kapladı ruhumuzu ,

Tütsülendik...


Öyle zamanlar oldu ki !

Vals yaptık yıldızlarla.

Uzattık elimizi ,

Ne dişe diş ,

Ne göze göz.

Bir dostluk selamı gönderdik ,

Al yanaklı yare.

Ve vurgunduk ,

Ve sevdalıydık ,

Kırdık zincirleri ,

Merhaba,

Merhaba...

Alper Kar Artvin / Borçka 21 04 1998