ben ümitlerimin ve duygularımın üzerinde asılı kalmış
bir sonbahar yaprağı gibi düşeceğim günü beklerken.
sen arzularının ve çılgınlıklarınla uçuyorsun
durmaksızın deli dolu güzelliğininle övünen vurdum duymaz.

ben yanlızlığım ve çaresizliğimin altında ezilen
bir kır çiceği gibi solacağım günü beklerken.
sen gençliğinin ve güzelliğinin altına saklanmış
bir kelebek gibi güzel , bir gül arıyorsun kendine üzerimden gecerek.


ben karanlığımın ve korkularımın içinde kaybolmuş
bir keşiş gibi yolumu bulacak yıldız ararken.
sen ateşin ve göz kamaştırıcı parlaklığınla
güneşle yarışıp yeni ufuklar arıyorsun kendine.

ben dertlerimin ve dermansızlığımla hatıran içinde
yatak yorgan yatıp öleceğim günü beklerken
sen kibrin ve gururun altına saklanıp
ilacım olduğunu bildiğin halde tutmuyorsun elimi .....




Osman ADIGÜZEL.