Marmarayı bastı sel,
Duayla açıldı el,
Yıkıldı insanda bel,
Bahtı kara gülseren.

Sürmeli kalın kaşın,
Küçüktü senin yaşın,
Sellerde kaldı başın,
Bahtı kara gülseren.

Gönlümüzde çiçektin,
Bunumu görecektin ?
Şerbet mi içecektin.
Bahtı kara gülseren.

Nine-torun gülseren,
Vücudu sele seren,
Gönüle hüzün veren,
Bahtı kara gülseren.


Alnınada yazılmış,
Sele mezar kazılmış,
Dünya sana daralmış,
Bahtı kara gülseren.

Aranıpta yoruldun,
Arayandan soruldun,
Sonunda bizi buldun,
Bahtı kara gülseren.

Seller dışarı vurdu,
Akan sular duruldu,
Mekanın ağaç yurdu,
Bahtı kara gülseren.

Ocağınız yıkıldı,
Bağrına su sıkıldı,
Eceliniz sayıldı,
Bahtı kara gülseren.

Duyan insan üzüldü,
Hüzünlenip büzüldü,
Sırrın ömrü çözüldü,
Bahtı kara gülseren.

Mustafa’da ağladı,
Yüreğini dağladı,
Derya olup çağladı,
Bahtı kara gülseren.



9 eylül 2009 tarihinde dereyatağına yağan yağmur selinde hayatını kaybedenler içerisinde ninesi ve kendi ismi gülseren dursun olan şahıslara yazmış olduğum destani şiirdir.Sel felaketinde hayatlarını kayıp eden şahıslara Allah’tan rahmet,mekanlarının cennet olmasını ve kalan yakınlarına başsağlığı diler saygı ve sevgilerimi sunarım,
Bu ve buna benzer ölüm olayları millet olarak hüzün içerisinde yaşamaktayız biz bir bütünüz asla kopmayız.