[
Hey ! Nysa’lı kız,
Sel yatağına kurulmuş kentin
tozlar arasında...
Bulutlarla öpüşen sütunların
yenilmemiş zamana
dimdik ayakta
Üç bin yıllık aşkları
taşımış gelmiş gururla
antik sevdan
eşsiz pahasız...
Bir yanın sahne
sevdalar oynaşıp duran,
Diğer yanın kütüphane,
okudukça sayfaların uzayan...
Hey Nysa’lı kız,
Baharın çilli kızı
çilek gibi yanakların...
Utangaçlığın
pembesi vurmuş yüzüne...
Çilli burunlu güzel kız.
Zeytin ağaçlarının
filizleri gözlerinde
yeşermiş sanki,
’Zeytin tanem ’
olmuş sevgilideki adın.
İki omuzuna düşen kekik kokulu
Örgülü saçların
Badacık inciri kadar gösterişsiz ve yalın.
Tablo gibisin,
Sena gibi Güzelsin...
Fırça darbeleri öyle cömert öyle emin ki !
Tanrının eli iş başında sanki...
Hey! Nysa’lı kız ,
Bakışların zekii küstah ve delici...
Patikalarda yolu gözlenen sevgili
Okuduğum en güzel şiir...
Ölüme yaklaşıyorken ki hezeyan...
cehennemin akıntısına
sürüklendiğim alev girdabı
Uğrağım değil konağım olsun kentin...
Dilime türkü olan ,
Sena kadar güzel
Nysa’lı kız...