Sen …
Çok uzakta başka bir kenttesin.
Ne adım aklına geliyor gündüzleri
Ne de özlüyorsun geçmişimizi
Bir gidiş başlattın içimden, başka aşk limanlarına …
O limanlar dar gelecek mi acaba ruhumun bedenime dar geldiği gibi…
Sana beni hatırlatacak mı acaba sigarandan çektiğin her nefes.
O limanlar sevdiğim; sana hatırlatacak mı karşılıksız sevgimi.
Ve sana anlatacak mı senelerimi nasıl hesapsızca biriktirdiğimi

Evet Sen…
Ne zaman var oldun ki şimdi gidiyorsun ?
Ne zaman dinledim ben şarkıları ikimiz için ?
Ne zaman harcadın boş zamanını seni seven ben için ?
Sen hep acizdin kendinden …
Hiç gelmediğin yolu şimdi tek başına dönmeye çalışıyorsun…
Ama unuttuğun bir şey var
Gidişin beni hiç yaralamayacak
Gelişin kadar acıtmayacak canımı …

Ama sen …
Belli ediyorsun canının yandığını…
Gidişlerin yolcusu olman seni yalnızlığa sürüklüyor…
Bu gidiş gelişinden daha adil yaşandı…
Sen bu oyunu kurdun ama tüm oyunlar senin üzerinden oynandı…
Bir şey var seni korkutan
Yalnızlık mı bensizlik mi bilmiyorum…
Ama, bir şey var; canını acıtan …
Görüyorum çünkü gözlerinde eski beni…
Hissettiriyorsun acizliğini.
Bir zamanlar kaybolduğunu söylediğin karanlık kıpkırmızı.
Sana yanmıyor canı … Bağlandığı insana ağlıyor gözlerim…
Sen benim bağlandığım olamazsın o sen değilsin…
Hiçbir zaman adınla kirletmeyeceğim onu.
O benim sevdiğim olacak hep.
Kendini kendinden kıskanacaksın.

Ellerinde ben dahil hiçbir şey görmediğin zaman, işte o zaman geri adım atacaksın, yaşadığın anı hiç olmayacak bir zamana geri getirmek isteyeceksin… Ve nasıl yandıysa canım senin için… Öyle yanacaksın geçmişine … ! Kimse olmayacak yanında ve ben… hiç olmadığım kadar uzağında olacağım… Ne halim varsa göreceğim anlayacağın…! Gideceğim başka aşk limanlarına… Ve eminim ki dar gelmeyecek ruhum oralara … ! Kocaman bir yürekte yaşatacağım beni… gerçek olan bir yürekte… Senden uzakta ve başka bir limanda … !