Dudaklarındaki tebessüme aldanmadım hiç,
Gözlerindeki parıltıya da,
Dilinden dökülenlerde senin değildi,
Biliyorum, hiç biri benim için de değildi.

Yaz yağmuru gibiydi sevgilerin,
Azıcık ıslatır kaçardı.
Bir damlası bile sele boğardı.
Gözyaşımla nikahlanıp okyanusları aşardı.

Sen başka bahçelerde yürürken,
Bizim bahçemizde güller açardı,
Senin isminle seslendiğim,
Gözyaşımla yeşerttiğim.

Ve serçeler vardı,
Pencerene konardı,
Tülün arkasında bir cennet vardı.

Yasak bir meyve vardı;
Dudaklarını boyardı,
Saçlarını tarardı,
Bazen ağlardı,
Gözyaşları içine akardı.

O odasında başkaydı,
Kendiyle savaştaydı,
İsyandaydı,
Fırtınaydı,
Yine de ayaktaydı.

Dökülmemişti umutları bir bir yere,
Sonbahar yaprakları gibi.
Hazirandı.

Ansızın bastıran hüzünleri vardı,
Saklardı.
Etrafına neşe saçardı.
Sevmeyi severdi,
Sevilmekten kaçardı.

Ona hayran bir gönül vardı;
Karda açan gül gibi, dondu, onda kaldı.
Kanadı kırık serçeler gibi, kondu, onda kaldı.
Beyazlar içinde yolcu gibi, öldü, onda kaldı .