Dipsiz bir kuyunun dibine hapsettim bedenimi
Kendi ellerimle vurdum o kiliti güreğime
Ne uğruna bir tutam sevgi adına akşam güneşinin
Bir iğne deliğinden sızacak güneş ışığını ve sıcaklığını
Hissetmek adına hapsettim bedenimi sonsuzluğa
Susayan gönlümü gözyaşlarımla ıslattım
Karanlık gecelerde küflenmiş yosun tutmuş yarınları
Gelecek bir güneş ışığı ile yok etmeye çalıştım
Sonsuzluğa giden bu bedenimi
O dipsiz kuyudan sedece sen çıkartabilirsin
Ama bilemezsinki senden gelecek bir tutam
Sevgi adına kalbime gen vurup kilitler takıp
Karanlığa hapsettiğimi bilemezsinki
Sana ne kadar muhtacım sensiz ne güneşin ne de ayın
Benim için bir önemi var heryer karanlık ve caresizlik,
Her an bilemezsinki kendimi böyle bir yere gödüğümü,
Bedenim çok uzaklarda o şimdi kendi sesini bile
Duymuyo çığlıkları bedeninde yankılansada içinde
Kopan feryatları ondan başka kimseler duymuyo
Ruhu ve kalbi o zindanda bedeni ise sahte gülüşlerle
Bu dünyada yaşıyo.