Sensizlik nasıl birşey bilirmisin aşkım
İçini çekip çekip nefes almayı istemek
Ve alamamak elini uzatıp çok uzakda olduğunu
Bilerek ya tutarsa diye uzatmak
Telefonun her çaldığında bilirsinki arayan o değil
Herseferinde telefonu o diye açarsın hep bir hayal kırıklığıyla
Yazın güneşin ışığı bile aydınlatmaz olur gününü
Her günün karanlık çıkmaz bir sokak misali
Düşünüp hissetmek istediğinde aşkını varlığındaki gibi
Ona sarılıp onun sıçaklığını kokusunu duymak istersin
İşde on varya boğazın düğümlenir ellerin titrer
Gözlerinden yaşlar sessizce süzülüp akar
Anlarsınki o an o yanında değil
Anladımki yokluğunda sensizlik çok zor
Alışırım diyorsun kendi kendine özlemi bastırmak adına
Başlıyorsun ona kızmaya beni sensiz bırakdığın için
resimlerine bakmıyo beni aramadığı için beni
Sensizliğe alışmaya zorladığın için ona hep kızıyosun
Gecenin bir vakti kendinden bile gizlenerek usulca
Onu öpüp kokluyor iyi geceler aşkım deyip
Seni seviyorum seni seviyorum diye fısıldıyorsun sessizce
Beni duyuyormusun aşkım seni çok ama çok seviyorum.