9
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2979
Okunma

Şarkışla ilçendi, Sivas ilindi;
İslamiyet dinin, Türkçe dilindi.
Türküler söyledin, adın bilindi;
Güreştin her zaman başa Veysel`im.
Çiçek hastalığı gözünü aldı,
Ecel, Mart ayında kapını çaldı.
Sen gittin, sazınsa dünyada kaldı;
Sırtını yasladın taşa Veysel`im.
Uzun ince yolda nice yürüdün,
Şiirleri çiçeklerle bürüdün.
Öldün amma zannetme ki çürüdün,
Dünyalar durdukça yaşa Veysel`im.
Saz çaldın söyledin, yeniden doğdun.
Gönül gözün gördü, şeytanı koğdun.
Ayrıldın, bizleri mateme boğdun;
Oldun gönüllere paşa Veysel`im.
Aşıklar methiye düzerler sana,
Dost kaybetmek zor gelirmiş insana.
Kevser Irmağına dalıp yunsana,
Dünyalı görünce şaşa Veysel`im.
Şatıroğlu sanki ayın on dördü,
Kul Bahri`yim, soruyorum : Kim kördü ?
Bakmak başka, görmek başka ki gördü!
Ahireti et temaşa Veysel`im.
25 MART 2002 / MALATYA
5.0
100% (5)