Derler ki,

Yazar,

Renksiz,

Tarafsız olmalı.

Çiçekten , böcekten yazmalı.

Hergün yüreğini süzmeli,

Aşk-ı endam şiirleri çıkartmalı.

Süzüp , süzüp tekrar çıkartmalı.

Heyhat,

Yazar yazdı mı,

Aşk’ın alasını yazar.

Yazar da,

Asla renksizliği yüzüne asmaz.

Yeri gelir,

" Vatan yahut Silistre’yi "

Magosa zindanlarından bağırır.

Aslan yeleli Namık Kemal olur.

Yeri gelir,

Sinop kalasından bağırır,

Sabahattin Ali olur haykırır.

" Sinop kalasından uçtum denize,

Tam üçgün üç gece göründü Rize,

Karşı ki dağlardan gel oldu bize,

Eşkiya Dünya’ya hükümdar olmaz..."

Yazarın maskesi yoktur,

Bursa hapishanesinden haykırır.

"Bir ankara gazetesinde çıktı bunlar,

Sekiz sütuna manşet,

Nazım Hikmet,

Vatan hainliğine devam ediyor hala.

Vatan çiftlikleriniz se,

kasalarınız ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,

Vatan, şose boylarında,

gebermekse açlıktan,

Vatan soğukta it gibi titremek,

ve sıtmadan kurumaksa ,

Yazın,

Ben vatan hainiyim..."

Nazım Hikmet olur haykırır.

ve

Sese ses katılır,

Vatan ,

çek senet mafyaları kurmaksa,

Zehir zemberek satmaksa vatan,

Ben vatan hainiyim...

Ve yazar,

Kuvay- i milliye destanından haykırır;

" Sarışın bir kurda benziyordu,

İnce uzun bacakları üstünde yaylanarak,

ve

karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak,

Kocatepe’den Afyon ovası’na atlayacaktı..."

Yazar ,

Görevin yazmak.

Börtü böceği de yazarsın.

Ama

Gözünü diker,

Önce Toroslar da İnce Memed’i yazarsın.

Hürriyet kavgasında ,

En isimsiz neferi yazarsın.

Yörük Ali Efe,

Demirci Mehmet Efe’yi yazarsın.

Ve

Çevirirsin yüzünü,

Karayılan’ı,

Sütcü İmam’ı yazarsın.

Fransız tanklarının önüne yatan,

Şahin bey’i yazarsın.

Ve yazarsın,

Çanakkale’de düşen,

İkiyüz elli bin vatan evladını yazarsın.

En milliyetci olanlarımızın paralarının,

Emperyalist kasalardan çıktığını yazarsın.

Yazarsın,

Yazarsın da,

Titrer utanırsın.

Görevin yazmak,

Kalem kırmak değil.

En arsızca saldırsalar da,

Yine yazarsın.

Boynunu ipe yatırır yazarsın.

Canını hiçe yatırır yazarsın.

Sehpada Pir Sultan olur,

Yine yazarsın.

Sevgiliye name dizersin.

Çıkarsın hürriyet yoluna,

Bir özgürlük türküsü söylersin.

Açarsın göğsünü,

Zalim’e , arsız’a siper edersin.

Kurşunlar değse de,

Yine yazarsın.

Bahriye Üçok olur yazarsın.

Uğur Mumcu olur yazarsın.

Çetin Emeç olur yazarsın.

Yüzseler de Nesim’i gibi derini,

Turan Dursun olur yine yazarsın.

Yazar,

Görevin yazmak.

Can düşse de yine yazarsın.

Boynuna ilmik geçse de yazarsın.

Görevin yazmak ya,

eline nerede kalem düşse

Orada yazarsın...

ALPER KAR